Sommigen weten op de kleuterschool al wat ze willen worden, bij anderen heeft het iets meer tijd nodig. Wybe Goodijk, verpleegkundige in opleiding, koos via een niet-alledaags pad uiteindelijk met hart en ziel voor de zorg.

Met passie kiezen voor de zorg

Het enthousiasme en de passie stralen van de 32-jarige Wybe af als hij praat over de zorg. “Pas vorig jaar september begon ik met de opleiding tot verpleegkundige”, legt hij uit. “Werkend leren, ideaal. Ik ben namelijk getrouwd en heb drie kinderen. Nu verdien ik terwijl ik bezig ben met een opleiding. Natuurlijk is het geen vetpot, maar zo durfde ik wel de stap te zetten. Ik ben er nog iedere dag blij om.”

Wybe rondde in 2008 zijn studie ergotherapie af. Om de horizon te verbreden ging hij een tussenjaar doen met ook een stage van twee maanden in Kenia. “Toen ik terugkwam in Nederland was er geen werk te vinden in de ergotherapie”, vertelt hij. “Via mijn schoonvader kon ik tijdelijk werken bij een kippenslachterij. Hier bleef ik uiteindelijk veel langer hangen dan de bedoeling was. Dat kwam ook doordat ik inmiddels getrouwd was en een dochtertje had gekregen.” 

In 2015 solliciteert Wybe bij een logistiek bedrijf. “Ik begon in een orderfunctie en werd al snel teamleider”, zegt hij. “Ze gaven aan dat ze me verder door wilden laten groeien. Ik heb toen eerlijk aangegeven dat ik met veel plezier bij hun bedrijf werkte, maar dat mijn hart ergens anders lag. Dat gesprek heeft er uiteindelijk toe geleid om te solliciteren bij het St Jansdal.” 

"Ik ben blij dat ik deze stap heb gezet.

Het werk vind ik uitdagend en ik krijg er energie van.”

- Wybe Goodijk


De opleiding startte met vijf maanden school. Daarna begon hij met een stage op de verpleegafdeling 2 West. “Vanuit de ergotherapie heb ik kennis over bijvoorbeeld patiëntencontact, maar basiszorg en verpleegtechnische handelingen waren nieuw. In december had ik twee weken stage waarin veel indrukken op mij afkwamen in de eerste dagen. Toen twijfelde ik over de keuze voor deze opleiding. Voor mijzelf heb ik alles op een rijtje gezet en kwam tot de conclusie: dit is echt wat ik wil.”

Wybe heeft het goed naar zijn zin binnen het team. “Mijn collega’s zijn erg betrokken en nemen me mee aan de hand. Ze willen me graag dingen leren en koppelen veel terug. Ik vind dat echt heel fijn. Soms is het druk op de afdeling en hebben mensen veel zorg nodig. Het is dan prettig om dit met elkaar op te pakken zodat we elkaar ook kunnen ontlasten. Ik voel dat het hele team hart heeft voor de patiënten, iedereen wil een stapje harder zetten om het voor hun goed te maken.”